|
การแต่งกายของไทยในสมัยลพบุรี และสมัยเชียงแสน
: ศิลปและวัฒนธรรมส่วนใหญ่ของลพบุรี มีลักษณะคล้ายคลึงกับศิลปะในอาณาจักรกำพูชา การแต่งกายในชุดนี้ สมมติว่าชาวลพบุรีต่างฐานะรวมกลุ่มกันไปสรงน้ำเทวรูปในพิธีนักขัตฤกษ์ ผลัดเปลี่ยนกันเข้า หลั่งน้ำ แล้วจับระบำรำฟ้อนเป็นการสมโภชด้วยท่ารำ และเครื่องดนตรีที่สร้างขึ้นเลียนแบบจากภาพจำหลักในสมัยนั้น
สมัยลพบุรี นิยมประดับศรีษะ ด้วย เทริด ไม่สวมเสื้อ กรองคอ มีลวดลาย เป็นแผ่นใหญ่ ต่างหู ทำเป็นหัวเม็ดคว่ำ แต่ซ้อนเหลื่อมเรียวลงมา หลายชั้น ตัดผมแสกกลาง ตอนบนมุ่น เป็นมวย ปักด้วยปิ่น เป็นยอดแหลม ใส่กำไลต้นแขน และ กำไลมือ ทั้งสองข้าง นุ่งผ้า ให้ชายมาซ้อนกันตรงหน้า แล้วปล่อยชายผ้า ออกสองข้าง เป็นปลี บางทีปล่อย ชายยาว ไปถึงสะโพก ด้านขวาและด้านซ้าย อันเป็นลักษณะชายไหว คาดเข็มขัดขนาดใหญ่ มีลวดลายสวยงาม ปลายทำเป็น ลายพู่ คล้ายกรวยเชิง เรียวเป็นแถว แต่ไม่นิยมใส่รองเท้า
| 
