สมัยเชียงแสน

เนื่องจากภูมิประเทศที่ตั้ง อาณาจักรเชียงแสน เป็นดินแดนหนาวเย็น กว่าภาคอื่นๆ ประชาชน จึงนิยมนุ่งผ้า และสวมเสื้อ ประกอบกับประชาชน มีความเกี่ยวข้องกับ ชนชาติ หลายเผ่าพันธุ์ การแต่งกาย จึงมีลักษณะผสม แสดงชุดนี้ สมมติว่า ชาวเชียงแสน พื้นเมือง มีฐานะ ต่างๆ หาบคอน สิ่งของ ไปตลาด แล้วมีชาวพื้นเมือง ต่างชั้นวรรณะ ไปซื้อขาย สิ่งของ การแต่งกาย ของสตรี สมัยเชียงแสน พิจารณาจาก ภาพจิตรกรรมฝาผนัง ที่วัดภูมินทร์ จังหวัดน่าน นุ่งผ้าซิ่น พื้นเมือง แบบผ้าถุง กรอมถึงข้อเท้า มีผ้ารัดอกและ สไบห่ม ไว้ผมมวย เกล้าค่อน ไปทาง หลังศรีษะ เล็กน้อย รัดมวยผม ด้วย เครื่องประดับ สอดต่างหูห้อย มีลักษณะคล้ายคลึง กับสตรี สมัยสุโขทัย